‘Geen provinciaaltjes met dialecten maar echte Amsterdamse makkers’

Geen provinciaaltjes met dialecten maar echte Amsterdamse makkers en schattebouten met een gele rakker of jajem aan de bar in Café Chris Scholten. Vrijdagavond bracht ik samen met een vriend een bezoekje aan een echt origineel Amsterdams stamcafé gelegen in de Van Wou Straat, ietsepietsie voor de kruising met de Ceintuurbaan. In het dranklokaal dat al bestaat sinds 1977 en vernoemd is naar de inmiddels overleden Chris Scholten hangt nog steeds de sfeer en geur van een echte stadse bruine kroeg.

Vrijdag hadden de uitbaters, speciaal om het weekend in te luiden, de band Two Shakes Of a Lamb’s Tail geboekt om met live nummers uit de zestig en zeventiger jaren het publiek in extase richting het weekend te begeleiden.

Scholten bestaat beneden uit twee gedeeltes. Het kroeggedeelte voorin en de rookruimte in het achterste deel waar ook biljart gespeeld kan worden. Terwijl het achterste gedeelte al redelijk gevuld is met saffie rokende stamgasten die zich al kletsend met elkaar vermaken en ook het biljart volledig is bemand, begint de band met het spelen van vrolijk klinkende nummers, bekend en minder bekend.

Ondertussen zorgen de dames achter de bar dat de bezoekers niets te kort schieten en druppelt het café langzaam vol met nog meer vaste bezoekers. In de hoek tikt iemand een kopstootje weg gevolgd door een enorme boer. Het grappige is dat niemand er van opkijkt want wat maakt het nou uit het is tenslotte weekend.

De bandleden tillen ondertussen met lekkere nummers de stemming tot een hoger niveau en pal voor de artiesten verzamelen de bezoekers zich in een heuse ‘drie-op-rij’ formatie. Een rij zittend aan de bar, een ‘kordon’ staand daarvoor en een stel échte fanatiekelingen al dansend op nog geen meter van de lekker klinkende Two Shakes Of a Lamb’s Tail band.

Wij aanschouwen het geheel al zittend aan de andere zijde van de bar met uitzicht de kroeg in en ondertussen voeren we nog een goed gesprek. We zien een prachtig tafereel ontstaan. Er ontpopt zich een gezellige eenheid in de ruim 40-jarige kroeg. De hechte Chris Scholten familie, met elkaar als heus collectief genietend van het optreden, zorgt ervoor dat iedereen in een uiterst gezellige ambiance het weekend in gaat.

Met dat geruststellende beeld van die echte Mokumse familie op mijn netvlies is het tijd om af te taaien met in gedachte dat we dit soort Amsterdamse kroegen in de stad toch echt moeten koesteren. We dronken vrijdag trouwens ouderwets bakkies op de bon. Vertrouwen, niet direct afrekenen en geen woekerprijzen. Voor een rondje of zes waren we nog niet eens twee joetjes kwijt en gaven we een paar piekies fooi.

Op de weg terug naar huis evalueer ik de avond nog een keer en kom tot de conclusie dat het in het leven helemaal niet zo moeilijk hoeft te zijn. Geef de wat oudere Amsterdammer een gele rakker, een jajem of een kopstoot in combinatie met live muziek en ze hebben een prachtige avond. Daar kan menig jongere Amsterdammer nog wat van leren.

Door: Rik Verkaik

vrijetijdamsterdam.nl