VTA Sport: Interview met handbalprof Dione Housheer
Dione Housheer nog in actie voor VOC Amsterdam. Foto: Jaap van der Pijll

VTA Sport: Interview met handbalprof Dione Housheer

Dione Housheer veroverde de afgelopen twee seizoenen de landstitel in de Handbal Eredivisie met VOC uit Amsterdam-Noord. Het handbaltalent maakte grote stappen in haar ontwikkeling als handbalster en vermaakte het handbalpubliek in Nederland bijna wekelijks met technische hoogstandjes. Dat ging ook de Nederlandse bondscoach niet onopgemerkt voorbij want onlangs maakte Dione haar debuut in het grote Oranje. Daarnaast dwong de Nederlandse topsporter een transfer af naar de Deense profclub Nykøbing Falster HK.

VTA Sport was -net als waarschijnlijk vele handballiefhebbers- benieuwd hoe het momenteel met Dione gaat bij haar nieuwe avontuur in Denemarken en stelde de tophandbalster een aantal vragen.

Hoe is het leven in Denemarken buiten het handbal om? Woon je daar bijvoorbeeld op jezelf in een eigen appartement?

Tot nu toe vind ik het leven in Denemarken super. Ik woon in een appartementje in hartje centrum van Kopenhagen. Winkels, restaurantjes, mijn sportschool etc. zijn allemaal op loopafstand. Ideaal als je het mij vraagt, al vindt mijn portemonnee dit niet altijd even leuk. Ik woon er met nog twee Deense meiden, waarvan er eentje bij mij in het team speelt. Het bevalt me erg goed om samen te wonen met deze meiden. Ze zijn super sociaal en aardig, door hun voelde ik me erg snel thuis hier. Daarnaast is het erg gezellig dat je iemand hebt om mee te kletsen, koken of te shoppen etc. Vooral in het begin is het fijn dat ze me de weg konden wijzen in Kopenhagen. Met twee Deense huisgenoten word ik ook gedwongen om de taal te leren spreken. Maar het gaat nu nog wel veel in het Engels.

Hoe is de voorbereiding op de Deense competitie gegaan? Wat hebben jullie zo’n beetje allemaal gedaan? Was het pittig?

Met jong Oranje ben ik na het WK ruim een week na vrij geweest en startte de voorbereiding voor mij bij Nykøbing (het team was al een paar dagen eerder gestart). De voorbereiding stond in het teken van fit worden en op elkaar ingespeeld raken. Dit seizoen zijn er met mij nog 4 nieuwe speelsters in ons team gekomen.

Denen zijn dol op het snelle spel, hierdoor bestonden onze zaaltrainingen dan ook veel uit conditie- en looptrainingen. Gelukkig werden alle conditie oefeningen gedaan met een bal, niet klakkeloos voor je uit rennen op een loopband of op een atletiekbaan. Dat maakte het vele rennen een stuk leuker.

Ons programma was pittig, maar te doen. We trainden vaak 2x per dag. In de ochtend een krachttraining gevolgd met een zaaltraining in de middag/avond. Na amper 4 dagen in training, werd de voorbereiding voortgezet in Japan. We verbleven 10 dagen, trainden met het nationale team van Japan en namen deel aan een toernooi. We verbleven de eerste dagen in het Japans Olympisch Sportcentrum, heel vet!

Gelukkig was er ook nog tijd voor een sightseeing in Tokio. We werden er rondgeleid door meiden van het Japanse team. Het was een super gave ervaring waar iedereen elkaar ook goed leerde kennen en goed was voor de teambuilding binnen het team. Eenmaal terug speelde we nog mee om de Skjern Cup en een week daarna startte het nieuwe seizoen met de 8e finale om de Santander Cup (Beker competitie). Al met al hadden we een mooie en bijzondere voorbereiding.

Ben je de enige Nederlandse speelster? Is er een speelster waar je goed mee kunt opschieten?

In dit team ben ik de enige Nederlandse. Voor de taal zou het handig zijn als er nog een Nederlandse zou zijn, maar door de meerdere nationaliteiten in ons team spreekt iedereen Engels. Natuurlijk is het soms best lastig maar het went ook wel weer. Ik vond het ook wel een hele mooie uitdaging om als enige Nederlandse in een team te zijn, hierdoor kom je toch sneller in contact met de overige meiden uit het team en wordt je min of meer gedwongen om sneller de taal te leren. Met één speelster die ook in mijn team speelt, klikt het heel erg goed. Zij speelt op de linker hoekpositie. We hebben een hecht team en iedereen is heel sociaal en ze betrekken je overal bij.

Een trainingsweek zoals je die had in Nederland en een trainingsweek zoals je die nu hebt bij Nykøbing Falster HK. Wat is het verschil?

Op Papendal was ik al gewend om dagelijks te trainen en dit is hier niet anders. Het grote verschil is dat de trainingen van Nykøbing in het teken staan van de competitie. Hier train je elke week specifiek naar een wedstrijd toe. De tegenstander wordt geanalyseerd en de tactiek bepaald. Op Papendal volg je een individueel traject en zijn de trainingen niet gericht op de competitie. Wel op de vrijdagavond bij VOC.

Hoe doen jullie het als team momenteel in de Deense competitie?

We hebben een prima start gehad. De eerste 9 competitiewedstrijden zijn gespeeld, waarvan 7 gewonnen, 1 gelijk en 1 verloren. Verder hebben we ons geplaatst voor de Final4 van de Santander Cup, die wordt gespeeld op 29 en 30 december in Esbjerg.

Verschilt een wedstrijd in de Deense competitie veel met een wedstrijd in Nederland? En waar zit dat verschil in?

Een wedstrijd in de Deense competitie is totaal niet te vergelijken met een wedstrijd in Nederland. In Denemarken is handbal een van de populairste sporten, het leeft heel erg in Denemarken. Het niveau ligt vele male hoger dan in Nederland en hier spelen wij fulltime handbal. In Nederland is handbal helaas niet zo populair en zijn bijna alle clubs amateurs en heeft iedereen naast het handbal nog een studie of baan.

De wedstrijden in deze competitie worden gespeeld in grote hallen met enorm veel fans. Ik wist dan ook niet wat ik mee maakte toen wij onze eerste thuis wedstrijd speelde. De hele hal vol met ruim 1400 supporters, waarvan een grote groep fans zijn die 60 minuten lang op trommels slaan, toeters blazen, zwaaien met vlaggen en ons toe juichend naar de overwinning willen helpen. Het is fantastisch om in zo’n sfeer te mogen spelen. Daar krijg je een enorme boost van tijdens de wedstrijd. Zelfs met uitwedstrijden reist er altijd een flink gezelschap mee. Dit vind je niet in de Nederlandse competitie.

Hebben de Deense keepsters al kennis gemaakt met je befaamde ‘lobje’? Ik bedoel, kun je daar ook een beetje trucjes uithalen zoals je in de Nederlandse competitie deed?

De Deense competitie is veel sterker dan de Nederlands competitie, dit maakt het een stuk moeilijker om vele trucjes uit te voeren. Elk doelpunt is in deze competitie heel belangrijk, hierdoor kan elke foute pass fataal zijn. De nacompetitie wil je als club elk jaar halen en daarin wordt het soms op een enkel doelpunt beslist. Ik moet dus heel goed mijn momenten kiezen. Toch blijft het creatief spelen een speelstijl van mij, dus zodra ik de kans er voor krijg en de ruimte er voor is zal er zeker een creatieve pass of het befaamde ‘lobje’ toepassen. Zolang het effectief is ben ik ook vrij om deze speelstijl toe te passen.

Het gaat alleen niet zo makkelijk als in de Nederlandse competitie. In Nederland kon ik soms hetzelfde trucje 3x uitvoeren, dat zal in de Deense competitie niet snel gebeuren. Daar zijn de tegenstanders te slim voor. Bovendien zijn de keepsters hier ook van een ander kaliber. Maar het is een mooie uitdaging om mijn creatieve speelstijl toe te passen in de Deense competitie.

Hoe gaat ie bij het grote Oranje?

Bij Oranje gaat het goed. Een trainingsweek bij Oranje is heel bijzonder, ik geniet er van om met het team te trainen en te spelen. Daarnaast is het trainen bij het grote Oranje erg leerzaam op vele vlakken. Door te trainen met de beste ga ik zelf ook beter handballen.

Afgelopen september ben ik opgeroepen voor het A team. Deze stage stond in het teken van de voorbereiding voor het EK in december. Er stonden twee oefenwedstrijden tegen Japan op het programma. Mijn drie Japanse teamgenoten bij Nykøbing maakte deel uit van de Japanse selectie. Heel apart om tegen ze te spelen, maar ook weer erg leuk. Ondanks dat ik nog niet zo lang in Denemarken ben was het toch weer heel erg prettig om weer even in Nederland te zijn en ook de hele dag Nederlands te spreken. In november zal de laatste voorbereiding voor het EK plaatsvinden. Het is afwachten of ik uitgenodigd ga worden. De competitie ligt in die periode ook in Denemarken stil.

Volg je VOC Amsterdam nog een beetje? En wil je wat tegen je oud team genoten zeggen? Dan is dit het moment…

Tuurlijk volg ik VOC nog. Ik heb nog regelmatig contact met Ricardo Clarijs en Nikita van der Vliet die ik ook vanuit Papendal heel goed ken. Lieve meiden en Ricardo, ik wens jullie heel veel succes en mijn streven is om jullie dit seizoen nog een keer te komen aanmoedigen…!

VTA Sport bedankt Dione voor haar tijd en antwoorden en wenst Dione een uitermate sportief en succesvolle tijd in Denemarken toe!

Door: Rik Verkaik

VTA Sport: Interview met handbalprof Dione Housheer

vrijetijdamsterdam.nl

Gerelateerd artikel:

Eerste topduel voor VOC Amsterdam tegen Quintus