Fotograaf Xandra van Rossem werd geboren in Eemnes, maar maakte de Amsterdamse heroïne-epidemie in de jaren zeventig van dichtbij mee. Ter herinnering aan haar jeugd besloot ze om na 25 jaar terug te keren naar De Wallen om de situatie van nu vast te leggen.
Het resultaat is de serie ‘Red Light District’, waarin ze het huidige tijdsbeeld vastlegt van de Nederlandse drugscultuur tot de sekswerkers en het groeiende toerisme op De Wallen.
Na 25 jaar besloot ze terug te keren naar De Wallen. Na de opschoning van de Amsterdamse hoerenbuurt startte het project 1012. Dit wekte haar interesse en ze besloot eens een kijkje te nemen in de buurt en haar bevindingen vast te leggen.
Zo fotografeerde ze onder andere de Nederlandse drugscultuur en het toerisme. Uit de vele gesprekken met bewoners, prostituees, clubeigenaren en drugsdealers volgde een dialoog met de gemeente waaruit blijkt dat de meningen over het gebruik van de ramen, zwerfafval, legale prostitutie en vooral de toenemende drugscriminaliteit verschillen.
De expositie ‘Red Light District’ neemt de kijker mee op een reis en laat de verschillende kanten van dit roemruchte stadsdeel zien. Xandra hoopt dat haar beelden de buurt toegankelijker maakt en dat taboes rondom deze thematiek zo doorbroken kunnen worden.
Vrije Tijd Amsterdam blikte alvast vooruit naar de expositie en stelde Xandra van Rossem een aantal vragen.
Expositie Red Light District?
“De expositie ‘Red Light District’ neemt de kijker mee op een reis en laat de verschillende kanten van dit roemruchte stadsdeel zien. Xandra hoopt dat haar beelden de buurt toegankelijker maakt, en dat taboes rondom deze thematiek zo doorbroken kunnen worden.”
De achterliggende gedachte van Red Light District?
“Het fotografisch beeldmateriaal laat meerdere aspecten van het stadsdeel zien, maar laat vooral het hart van De Wallen spreken. De gemaakte fotografische beelden zijn gemaakt vanuit een zienswijze die verborgen kennis opmerkt en de kijker op een zijspoor zet, maar een andere beleving schept.
Het is de verrijking van de geest waarin ieder oordeel wordt weggelaten. Het beeld geeft de romantiek weer, maar laat ook het huidige tijdsbeeld zien. Het gaat over de innerlijke beleving die een spiritueel aspect omsluit. De beelden zijn toegankelijk voor ieder die zoekt naar verschillende ervaringen en bevat een element van de algemene geest waar ieder zich in herkent.”
Meegroeien met De Wallen
Ik ben niet opgegroeid op De Wallen, maar ik groeide met De Wallen mee. Ik kom al op De Wallen sinds 1984. Ik volgde in 1988 een kunstopleiding in Amsterdam en ik werkte op het Rembrandtplein schuin tegenover de club IT, Amsterdam was in die tijd Diamand stad. De Wallen werd niet gezien als een pretpark en moderne drugs waren nog in opkomst.
De toenmalige burgemeester van Amsterdam had de heroïne gedoogd, maar dit werd een epidemie die uit de hand liep eind jaren negentig. We kwamen regelmatig met vrienden van school in het Red Light District of ik ging na schooltijd wandelen op de Oudezijds. De Warmoesstraat was altijd een gezellige straat, er waren geen smartshops, maar gewoon leuke winkels.
De eerste coffeeshops kwamen in de jaren tachtig, maar die waren voor een minder grote groep. Tegenwoordig is drugs eigenlijk geen taboe meer, drugs is toegankelijk gemaakt voor iedereen. Voor de komst van de smart telefoon mengde de mensen van De Wallen zich meer, er was meer openheid zoals af en toe een feestje op straat.
Het verbaasd me dan ook dat het net lijkt of de tijd wordt teruggedraaid en het gebied weer terug bij af is. Ik heb zelf geen enkel taboe of probleem ervaren op De Wallen, het was er altijd gezellig en toegankelijk, maar dat tijdsbeeld is wel drastisch veranderd.
vrijetijdamsterdam.nl
Lees ook: CONNEKT, Jeanluc Shenna en artiesten: “we willen iets terug doen voor IJburg”
