De exportwaarde van de Nederlandse popmuziek bevond zich in 2019 op vrijwel hetzelfde niveau als dat van 2018. In totaal kwam een bedrag van € 214,1 miljoen in de boeken. Dat is afname van 1,01 % ten opzichte van 2018. Het gaat hierbij om drie onderdelen waarop het onderzoek is gebaseerd, namelijk Rechten, Opnamen en Optredens. Het jaarlijkse onderzoek, dat sinds 2004 plaatsvindt, is uitgevoerd door Perfect & More in opdracht van Buma Cultuur.
Frank Helmink, directeur van Buma Cultuur, is realistisch bij het bekijken van alle cijfers: “Dit is natuurlijk de bizarre stilte voor de storm. We hebben een mooie positie weten te verwerven met een vrijwel doorlopende groei, sinds het eerste onderzoek in 2004. Daar is een abrupt einde aan gekomen door de Corona-crisis en het zou me niet verbazen als we volgend jaar een daling van zo’n 70% gaan zien. Daar hebben we mee te ‘dealen’. Het onderstreept de enorme open wond die er door Corona is geslagen. We hebben eerder al samen met Amsterdam Dance Event onderzoek laten uitvoeren. De Nederlandse elektronische muziekindustrie is wereldwijd al meer dan een decennium dominant en dan gaat het niet alleen om de DJ’s. Nederland is ook koploper als het gaat om ervaring, kwaliteit en expertise op het gebied van management, boekingen, organisatoren, studio’s, techniek, apparatuur en creativiteit in de vorm van festivalontwerp en -concepten. Hieraan is ook een (export)waarde verbonden. We moeten oppassen dat die niet volledig verloren gaat. Op de één of andere manier moet de Nederlandse scene deze zomer nog aan de gang, anders gaat er te veel onnodig kapot!”
Toch is Helmink niet puur negatief: “Tegelijkertijd zie je ook veerkracht en creativiteit bij artiesten ontstaan, die bijvoorbeeld meer streams hebben aangeboden en op zoek zijn gegaan naar alternatieve manieren om contact te houden met de fans. En hoewel we hier nog midden in de crisis zitten, vind ik het ook wel weer bemoedigend dat jongens als Mike Williams, Maurice West en Tony Junior alweer aan het optreden zijn in het Verre Oosten.”
Elektronische muziek
Het aandeel van de dancemuziek, en dan met name de optredens en opnamen via de dance labels in het buitenland, vormt het belangrijkste onderdeel van de totale waarde. In 2009 was dat aandeel 33%, in 2019 vormt dit met bijna 154 miljoen, zo’n 72%. De optredens in andere genres waren goed voor bijna 28 miljoen, oftewel 13%. Aan rechten werd via Buma, Stemra en Sena ruim 28 miljoen genoteerd, zo’n 13% van het totaalbedrag. De opnamen brachten 13,2 miljoen in het laatje, zijnde 6,2% van het geheel.
R3HAB nam 135 optredens in het buitenland voor zijn rekening en was daarmee de drukste van alle DJ’s. In de Top 20 van meest actieve artiesten in het buitenland is de Pop/folk-formatie Altin Gün terug te vinden op de 14e plaats en daarmee de eerste niet-vertolker van elektronische muziek. Reinier Zonneveld (15) en The Mauskovic Dance Band (17) zijn nieuwkomers in de Top 20. De Top 50 wordt afgesloten door André Rieu, die zijn populair-klassieke muziek 61 keer over de landsgrenzen ten gehore bracht.
De markt voor de Electronic Dance Music (EDM) heeft zich in de laatste vijf jaar verplaatst. Ten opzichte van 2015 is het aandeel van Noord-Amerika (de VS en Canada) bijna gehalveerd, terwijl het Verre Oosten en Europa het een stuk beter deden. In bijvoorbeeld Duitsland is het aantal optredens flink gestegen, terwijl dat land de belangrijkste markt voor het Nederlandse copyright blijft.
De samenstelling van de Landen Top 5 qua opbrengsten is niet gewijzigd. Duitsland is nog steeds nummer 1 met 19,3% van de inkomsten, gevolgd door Groot-Brittannië (15%) België (12,3) en Frankrijk (10,5%). De vijfde plek is weggelegd voor de VS met 6,4%. Het repertoire van Afrojack, Giorgio Tuinfort, Martin Garrix, Rob van Leeuwen en André Rieu was onverminderd populair, terwijl klassiekers als Radar Love en Venus het nog steeds goed doen. Waves van Mr. Probz is ook op weg een “all time favourite” te worden.
VTA Cultuur
Vrijetijdamsterdam.nl
