De handbalvrouwen van Oranje hebben de reeks van zes kwalificatieduels voor een plaats op het EK 2022 geopend met een duidelijke 38-27 zege op het zwakke Wit-Rusland. In Almere was het een weerzien met een groot deel van de ploeg die bij de Spelen in Japan in de kwartfinale op pijnlijke wijze door de latere kampioen Frankrijk werd uitgeschakeld. Dat schrijft Handbalstartpunt.
In het Topsportcentrum ontbraken nog Estavana Polman – raakt zij wel op tijd fit voor het WK? – en Loïs Abbingh die nog de naweeën ondervindt van de hamstringblessure die ze tijdens die vernedering door de Franse ploeg in Japan opliep maar stap voor stap op de weg terug is.
De beide laatste ontmoetingen tussen beide ploegen dateert al weer van ruim drie jaar geleden, toen Nederland tweemaal de punten pakte al was het uitduel destijds een nipte bedoeling: 28-29.
Nu interim-coach Monique Tijsterman – tot het WK in Spanje is zij in elk geval de bondscoach – gekozen heeft voor een ‘verjongingskuur’ binnen het team van de regerend wereldkampioen, kon ze meteen constateren dat haar nieuwe ploeg in fases van de wedstrijd verrassend slordig speelde en niet secuur in de afronding was.
Tijsterman probeert weer het ‘spelletje van voorheen’ dat gestoeld is op snelheid, offensief en gevarieerd verdedigen en af en toe een hoogstandje er tussendoor de ploeg in een ander spelconcept te krijgen. Maar zoiets lukt niet vandaag op morgen, weet ook Tijsterman als geen ander.
Jonkies als Sprengers, Van Wetering, Freriks, Nüsser, Housheer om er enkele te noemen kloppen aan de grote poort. In het veld ontbrak het nog aan een regisseur, iemand als verlengstuk van de blonde coach aan de zijkant. De foutenlast werd afgewisseld met ook mooie acties, defensief staan nog niet alle speelsters in de juiste formatie. Nu was dit ook vrij moeilijk in te schatten tegen een wat chaotisch spelend Wit-Rusland waarbij Mokat in de slotfase Struijs en Snelder nog een behoorlijk tik op de neus gaf en bij die tweede aanslag pas naar de tribune kon.
Zonder of met Polman en Abbingh, hoe presenteert Oranje zich dan? Het iedere keer oprakelen van speelsters die gestopt zijn of waarvoor de deur nog op een kiertje staat, geeft de jonkies weinig houvast.
Wit-Rusland probeerde van alles maar kreeg voor die kromme tactiek meermaals de bal in het verlaten doel. 16-9 en 18-11 waren de grootste marges in de eerste helft die op 21-16 werd afgesloten. Malestein (acht keer raak) had een scorende topdag, Snelder (zeven keer succesvol) zou nadrukkelijk volgen.
Toch: defensief moet er nog afstemming plaats vinden, in welke variatie ook. Tegen toplanden is die druk enorm hoog. Wit-Rusland kreeg verhoudingsgewijs wel erg veel ruimte om tot de uiteindelijk 27 treffers te komen. Het snelle aanvalsspel kon de ploeg niet bijbenen maar daarin vergat Oranje deze zwakke opponent echt van de mat te spelen.
De marge schommelde in de tweede helft waarin Tijsterman vanuit de basisopstelling driftig door wisselde, rond de acht tot tien treffers. Uiteindelijk stokte de teller bij elf: 38-27.
Zondag speelt Oranje in Griekenland, in het voorjaar van 2022 is Duitsland ook tweemaal de opponent. Tussendoor het WK in Spanje waar alle pijlen op de titelverdediger worden gericht.
Bron: Handbalstartpunt
