Bij beeldend kunstenaar Saskia Pfaeltzer draait het in deze tentoonstelling om reeksen: groepen werkstukken die thematisch of vormelijk met elkaar verbonden zijn.
Saskia Pfaeltzer is beeldend kunstenaar. Ze werkte jarenlang op de Antillen, met uiteenlopende materialen. De kleurrijke invloeden uit deze periode zijn nog steeds zichtbaar in haar werk. Sinds 2010 reist Pfaeltzer jaarlijks twee maanden naar Jingdezhen, in de Chinese provincie Jiangxi, bekend om zijn wereldberoemde porselein.
In de beginjaren creëerde ze daar haar kenmerkende dierenkopvazen en blauw-witte vazen. Later volgden de figuren van de Hofhouding en de reeks Witte vrouwen.
Reeksen
In deze tentoonstelling draait het om reeksen: groepen werkstukken die thematisch of vormelijk met elkaar verbonden zijn. Bij Pfaeltzer zien we de monumentale dierenkopvazen, de kleinere blauw-witte vazen, vurige rode portretschilderijen, de figuren van de Hofhouding, de Witte vrouwen-beelden — en we horen een reeks droevige Spaanse liederen tijdens het concert dat zij op 10 mei geeft.
Op de grote vazen, getekend met ijzerchloride, verschijnen woeste ruiters te paard. Ze roepen een samenleving uit een ver verleden op, waar de woestijnwind je wangen schuurt. De bokkenkop torent als een gehoornde god bovenop de vaas. Of is het misschien een urn?
De kleinere blauw-witte vazen ademen een andere sfeer: dansende figuren kringelen met hun schaduwen om elkaar heen — licht, speels, bijna droomachtig.
In de reeks Witte vrouwen krijgt elke vrouw een eigen karakter, passend bij haar levensverhaal en de troon waarop zij zit. Ze zijn stoutmoedig of venijnig, kijken heerszuchtig of juist extatisch dromerig. Elke vrouw heeft haar eigen vogel — haar totem, de verbeelding van haar binnenwereld. Een vogel die een melodie zingt die alleen zij kan verstaan.
Bron tekst: SBK KNSM
Bij beeldend kunstenaar Saskia Pfaeltzer draait het in deze tentoonstelling om reeksen: groepen werkstukken die thematisch of vormelijk met elkaar verbonden zijn.
Saskia Pfaeltzer is beeldend kunstenaar. Ze werkte jarenlang op de Antillen, met uiteenlopende materialen. De kleurrijke invloeden uit deze periode zijn nog steeds zichtbaar in haar werk. Sinds 2010 reist Pfaeltzer jaarlijks twee maanden naar Jingdezhen, in de Chinese provincie Jiangxi, bekend om zijn wereldberoemde porselein.
In de beginjaren creëerde ze daar haar kenmerkende dierenkopvazen en blauw-witte vazen. Later volgden de figuren van de Hofhouding en de reeks Witte vrouwen.
Reeksen
In deze tentoonstelling draait het om reeksen: groepen werkstukken die thematisch of vormelijk met elkaar verbonden zijn. Bij Pfaeltzer zien we de monumentale dierenkopvazen, de kleinere blauw-witte vazen, vurige rode portretschilderijen, de figuren van de Hofhouding, de Witte vrouwen-beelden — en we horen een reeks droevige Spaanse liederen tijdens het concert dat zij op 10 mei geeft.
Op de grote vazen, getekend met ijzerchloride, verschijnen woeste ruiters te paard. Ze roepen een samenleving uit een ver verleden op, waar de woestijnwind je wangen schuurt. De bokkenkop torent als een gehoornde god bovenop de vaas. Of is het misschien een urn?
De kleinere blauw-witte vazen ademen een andere sfeer: dansende figuren kringelen met hun schaduwen om elkaar heen — licht, speels, bijna droomachtig.
In de reeks Witte vrouwen krijgt elke vrouw een eigen karakter, passend bij haar levensverhaal en de troon waarop zij zit. Ze zijn stoutmoedig of venijnig, kijken heerszuchtig of juist extatisch dromerig. Elke vrouw heeft haar eigen vogel — haar totem, de verbeelding van haar binnenwereld. Een vogel die een melodie zingt die alleen zij kan verstaan.
Bron tekst: SBK KNSM
